Aby Polska była silna, a ludzie żyli dostatnio (część pierwsza)
Zasady kapitalizmu są bardzo proste, a podstawą jest: własność prywatna, wolny rynek oraz konkurencja oparta o zdrowe reguły. Oczywiście niezbędny jest kapitał i wolność człowieka do działania. Z działaniem związane jest ryzyko ale to ryzyko jest niezbędne do wygenerowania zysku. Oczywiście wyzysk w kapitalizmie jest również zjawiskiem oczywistym przy braku zasad i podstaw moralnych kapitalisty. Taki ktoś prędzej czy później sam zostanie zniszczony przez samego siebie, ponieważ zło jest zawsze destrukcyjne.
Podstawowe uniwersalne wartości cywilizacji łacińskiej zawsze wspierały wolność człowieka do działania. Z kapitalizmem wiąże się pojecie osobistej wolności do własności prywatnej. Człowiek który nie posiada wartości materialnych jest niewolnikiem w społeczeństwie, ponieważ musi o wszystko zabiegać. Kto pamięta w czasy PRL, to jest świadomy, że był to obóz wymuszonej pracy z centralnym jej planowaniem i zarządzaniem. Upadek tego zbrodniczego systemu na przełomie lat 80.i 90. pozornie dało polakom wolność, ponieważ nie umożliwił im prawa do posiadania własności w ilości nieograniczonej. Każdy ,,opiekuńczy rząd” po 1989 r. zadbał o to aby po mimo zmiany ustroju wszystko zostało po staremu. Rozbudowana biurokracja, restrykcyjne prawo, absurdalne podatki i fiskalizm, wprowadzane koncesje zabiły inicjatywę obywatela i odebrało mu prawo do wolności przez posiadanie. Jak do tego doszło?
Pieniądz
Został wynaleziony przez Fenicjan dla wygody w przeprowadzaniu transakcji handlowych. W późniejszych czasach dał ludziom ,,niskiego pochodzenia” wspaniałą szanse wolności osobistej. W ,,Kapitale” Karol Marks utrzymywał, że pieniądze zniszczyły prawdziwe podstawowe ludzkie wartości. ,,Pieniądze – stwierdza – odebrały światu jego człowieczeństwo i wyzuły naturę z jej podstawowych wartości”. Pieniądze są wielkim niebezpieczeństwem dla socjalizmu bo stanowią formę własności, która może być dowolnie używana przez właściciela. Pieniądze w rękach wolnych obywateli zagrażają kolektywizacji, a zgromadzone przez nich w bankach stanowią jeszcze większe zagrożenie. Akumulacja bogactwa jest rodzajem mocy politycznej. Człowiek bogaty jest wolny i niezależny od nacisków politycznych, obietnic partyjnych i rządu który zamiast sprawować kontrolę nad prawem stara się kontrolować obywatela przez fiskalizm a jednocześnie zajmuje się rozdawnictwem cudzej własności, która wcześniej nakradł przez podatki bezpośrednie i pośrednie.
Nie kradnij!
Przykazanie VII: ,,Nie kradnij !” oraz przykazanie X : Nie Pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest !” to podstawowe zasady rozwoju gospodarczego. Zarówno rząd i obywatele mają obowiązek do tych zasad stosować się bo jest to warunek szybkiego rozwoju gospodarczego i dobrobytu obywateli. Zdobycie pieniędzy przez zaklęcie jest nie możliwe ale są tacy, którzy zdobywają je przez okłamywanie innych i oszukanie. Do takich ludzi należą politycy, którzy aby rozdać coś czego nie mają, wpierw odbierają pieniądze zwykłym ludziom,(a nie korporacją), którzy za to rozdawnictwo muszą zapłacić.
PRL od 1947 do 1989
To przykład systemu, który był zbudowany na negacji własności prywatnej. Wprowadzanie ,,marzeń w życie” opierało się na zalegalizowanej kradzieży własności prywatnej. Socjalizm przywłaszczał mienie innych ludzi przez nich nabytej własności i pod hasłami ,,sprawiedliwości społecznej” i rozdawał to mienie własnym urzędnikom w wyniku czego powstała klasa czerwonych książąt. Czerwoni książęta przez sprawowanie władzy tworzyli nieludzkie prawa, kreowali biurokrację, tworzyli skomplikowane przepisy, min. podatkowe, budowlane. Opodatkowano ludzka pracę w wysokości 80 %. Utworzono monopol państwa i nadano przywileje dla ludzi spolegliwych, służących w wojsku, milicji, służbie bezpieczeństwa, aparacie partyjnym, i państwowym. Wszystko to odbywało się za pośrednictwem innych ludzi pracujących w przedsiębiorstwach państwowych i którzy za swoja pracę otrzymywali zaledwie 20 % należnego im wynagrodzenia. Właścicielem zakładów było państwo i to ono przywłaszczało sobie wynagrodzenie pracowników za ich pracę. Panowała też straszna korupcja której celem było uzyskanie prywatnej korzyści przez urzędnika państwowego i partyjnego który wszystko mógł. Potocznym powiedzeniem było: ,,Ja to załatwię” od uszczelki i sznurek do snopowiązałki po samochód i mieszkanie. Deficytowym towarem było oczywiście mięso a apogeum tego deficytu stała się ,,afera mięsna” w latach 60., po której zapadły wyroki śmierci dla domniemanych aferzystów pośredników. Prawda jest taka, że sprawcami całej afery byli decydenci partyjni, którzy kierowali zorganizowanym gangiem mięsnym. Dla ukręcenia sprawy posłużyli się wymiarem sprawiedliwości i dla przykładu i zastraszenia społeczeństwa zapadły wyroki śmierci. Powszechnością była inflacja czyli zmniejszona siła nabywcza pieniądza w posiadaniu ludności, brak towarów konsumpcyjnych, deficyt budżetowy czyli obciążenie długiem obywatela wbrew jego woli oraz dług publiczny czyli świadome zadłużanie przyszłych pokoleń. Wszystkie te czynniki miały znaczący wpływ na upadek tego systemu pod koniec jego funkcjonowania w latach 80. PRL był związany wspólnym rynkiem w ramach RWPG ( w ramach wspólnoty państw socjalistycznych). Polegało to na tym ze 90 % produkcji dóbr konsumpcyjnych tych państw trafiało na rynek Sowiecki (9 narodów w ramach RWPG) pracowało na jedno państwo. Z tego wynikał niedobór dóbr konsumpcyjnych i żywności. Państwo sowieckie ( dziura bez dna ) pochłaniała każda ilość tych dóbr nie dając nic w zamian poza ropą , gazem i czołgami. Podstawą wymiany towarowej był ,,rubel transferowy”, który oczywiście nie był wymienialny ale rozliczano w nim całą wymianę towarową.
Upadek ,,realnego” socjalizmu
Państwo sowieckie pod koniec lat 80. zaangażowało się w awanturę wojenną w Afganistanie. Zachód nałożyły sankcje ekonomiczne na cały blok sowiecki, który zaczął niedomagać. Do tego doszły zbrojenia państw zachodnich co przyczyniło się do niewydolności gospodarki realnego socjalizmu. Z nastaniem ,,ery’ Gorbaczowa, system sowiecki podjął próbę reformy gospodarki. Z oczywistych względów było to nie realne. Systemu nie można było zreformować można było go tylko zmienić. W PRL istniała sławna szkoła wyższa SGPiS (Szkoła Główna Planowania i Statystyki), która kształciła kadry na potrzeby gospodarki ,, realnego socjalizmu”. Jednym z absolwentów tej szkoły był Leszek Balcerowicz planista w KC PZPR, późniejszy ,,pomysłodawca” planu, który w latach 90. nazwano – Planem Balcerowicza. Niezadowolenie społeczne, które w PRL przemieniło się w powstanie Solidarności w roku 1980 wyrażało się w 21 postulatach. Jednym z nich był postulat, reformy systemu gospodarczego, który miał przywrócić pracownikom kontrole własności państwowej. Postulowano prawa do spółdzielczości, przy jednoczesnym zachowaniu własności państwowej. Stan wojenny z roku 1981 powstrzymał na 10 lat wprowadzenie tych postulatów i reform. Pacyfikacja wojskiem gospodarki i społeczeństwa pogłębiła recesję . Czerwoni książęta zaczęli się zastanawiać co tu zrobić aby ocalić swoje przywileje i zagrabione mienie społeczne. W połowie lat 80. Zachodnia Europa przygotowywała się do wprowadzenia Wspólnego Rynku a to już przeraziło czerwoną nomenklaturę w PRL. System ,,realnego socjalizmu” toczył się ku przepaści. Potrzebne były reformy albo zmiana systemu, wybrano zmianę systemu w taki sposób aby czerwoni książęta zachowali przywileje i pozycję oraz kontrolę nad majątkiem narodowym.
Jacek Horoszko