Rodzina „przeszłością” jest?

,,W dziejach ludzkości rodzina przeszła cztery formy rozwoju a obecnie znajduje się w piątej formie. Rozwój rodziny jest uwarunkowany rozwojem społeczeństwa i musi się zmieniać w miarę jak zmienia się społeczeństwo. Rodzina jest wytworem systemu społecznego i będzie odzwierciedlała stan rozwoju kulturowego. Jeżeli w niedalekiej przyszłości rodzina nie podoła wymaganiom społecznym to trudno przewidzieć co ją zastąpi?”. Takie tezy postawił w XIX w. amerykański badacz rodziny L.H. Morgan, który w swojej pracy  ,,Społeczeństwo pierwotne czyli badanie kolei ludzkiego postępu od dzikości przez barbarzyństwo do cywilizacji”  przedstawił genezę rodziny od czasów pierwotnych do współczesnych. W XXI w. stoimy w obliczu kryzysu rodziny i warto sobie zadąć pytanie co się przyczyniło do takiego stanu rzeczy i jakie mogą być prognozy na przyszłość?

Rodzina jest wytworem systemu społecznego i będzie odzwierciedlała stan rozwoju kulturowego. Jeżeli w niedalekiej przyszłości rodzina nie podoła wymaganiom społecznym to trudno przewidzieć co ją zastąpi

Naturalnym miejscem wzrastania człowieka jest rodzina oparta na miłości – Jan Paweł II

Współczesna rodzina opiera się na jawnej lub zamaskowanej niewoli domowej kobiety w której mąż reprezentuje burżuazję a kobieta proletariat.- Fryderyk Engels

Rodzina jest miejscem powstawania patologii i przemocy – Postmodernizm

Napór wielopostaciowego socjalizmu przyniósł z sobą ,,cywilizację śmierci”, Europa zamieniła się w ,,kontynent spustoszeń który żywi nadal złudną nadzieję, że jest w posiadaniu recepty ,,na nowy wspaniały świat” skutkuje to zapomnieniem tradycji swoistą ślepotą na realną rzeczywistość i realnego człowieka – pisał Jan Paweł II.

Friedrich Engels w swym słynnym dziele o ,,Pochodzeniu rodziny” napisał, że: Wraz z przejęciem środków produkcji na własność społeczna rodzina przestanie być gospodarczą jednostką społeczeństwa. Prywatne gospodarstwa domowe przekształca się w przemysł społeczny. Opieka nad dziećmi i ich wychowanie stanie się sprawa społeczną. Społeczeństwo będzie się opiekować wszystkimi dziećmi jednakowo – zarówno ślubnymi jak nieślubnymi. Tym samym odpada obawa ,,następstw” która stanowi dzisiaj najistotniejszy moment społeczny – moralny i ekonomiczny – powstrzymujący dziewczynę od bezwzględnego oddania się ukochanemu mężczyźnie. Będzie to dostateczną przyczyną dla stopniowego powstania nieskrepowanych stosunków płciowych a przez to i większej tolerancji opinii społecznej w sprawie czci dziewiczej i hańby kobiecej…

Friedrich Engels w swym słynnym dziele o ,,Pochodzeniu rodziny” napisał, że: Wraz z przejęciem środków produkcji na własność społeczna rodzina przestanie być gospodarczą jednostką społeczeństwa. Prywatne gospodarstwa domowe przekształca się w przemysł społeczny. Opieka nad dziećmi i ich wychowanie stanie się sprawa społeczną.

Konferencja ONZ w Bukareszcie

W roku 1974 odbyła się pierwsza konferencja ONZ na temat ludności. Henry Kissinger, ówczesny Sekretarz Stanu USA przedstawił raport zatytułowany „Implikacja światowego wzrostu ludności dla bezpieczeństwa i zagranicznych interesów USA”. Raport ten został ujawniony w 1989 roku i wynikało z niego, że wzrost demograficzny w krajach rozwijających się może stać się zagrożeniem dla żywotnych interesów USA – jest źródłem destabilizacji społecznej, a więc zagrożeniem dla zaopatrzenia w zasoby konieczne dla amerykańskiej gospodarki.

Wzrost demograficzny w krajach rozwijających się może stać się zagrożeniem dla żywotnych interesów USA.

W celu minimalizacji ryzyka USA wystąpiły z „Memorandum”, które miałoby powstrzymać niekontrolowany wzrost populacji ludności na świecie. Administracja amerykańska od 1974 roku podejmowała strategiczne działania polegające na poddaniu kontroli społeczno – ekonomicznej krajów biednych, kontroli przyrostu ludności, reinterpretacje fundamentalnych praw człowieka oraz przekształcenia mentalności pod kontem ,,praw wyboru”. O tego momentu kontrola liczby ludności przez planowanie rodziny i kontrolę urodzin stała się celem polityki zagranicznej USA i krajów Zachodniej Europy. Cała finezja tego działania miała polegać na włączeniu planu ludnościowego do programu zdrowotnego z uwzględnieniem ochrony zdrowia kobiet! Został połączony budżet demograficzny ONZ z budżetem ochrony zdrowia. Stworzono związek miedzy kontrolą wzrostu liczby ludności ze zdrowiem kobiety. Wzmocniono to przez proces integracji. W Bukareszcie połączono też prawa jednostki z prawami kobiet do zdrowia reprodukcyjnego. Usunięto z międzynarodowego słownika słowo „rodzice” i zastąpiono słowem „para” jak również pojawiło się słowa „partnerzy” i „jednostki”. W czasie trwania konferencji ludnościowej w Bukareszcie nagłośniono prawa człowieka, co wykorzystali później przedstawiciele grup broniących ,,prawa wyboru”. Głównym celem tej strategii stały się kobiety, którym wpojono ich prawa do zdrowia reprodukcyjnego i wyboru co do macierzyństwa przez prawo do aborcji. W taki oto sposób kobiety stały się czynnikiem pressingu przez prawo jednostki do wolnego i odpowiedzialnego decydowania o liczbie poczętych dzieci. Zdrowie reprodukcyjne kobiety stało się „kluczem” do kontroli populacji na świecie. Kobiety zaczęły się domagać prawa do antykoncepcji i aborcji.

Usunięto z międzynarodowego słownika słowo „rodzice” i zastąpiono słowem „para” jak również pojawiło się słowa „partnerzy” i „jednostki”.

Od konferencji w Bukareszcie liczba organizacji pozarządowych zajmująca się zagadnieniami ludności, rozwoju kobiet i środowiska stale rośnie. Wiele z nich korzysta funduszy rządowych i pozarządowych oraz otrzymuje wsparcie ONZ. Głównym celem działania organizacji pozarządowych jest ograniczenie ludności prze prowadzenie polityki zrównoważonego rozwoju, ugruntowaniu praw wyboru do aborcji. Ofiarami takiej polityki stają się kobiety, które przez protesty i domaganie się swych praw co do zdrowia reprodukcyjnego i prawa do aborcji realizują plany ludnościowe mędrców świata w „czarnych marszach”.

Atak na rodzinę przez politykę organizacji pozarządowych ma na celu rozbicie podstawowej komórki społecznej. Aborcja i antykoncepcja połączone z prawami kobiet do swobodnego decydowania o swoim zdrowiu  reprodukcyjnym ma służyć zabijaniu nienarodzonych. Na szczęście tradycja cywilizacji łacińskiej, którą przechowuje kultura chrześcijańska ma się dobrze i Europa, która jest spadkobierczynią tej kultury, powoli wychodzi z ciemności.

Atak na rodzinę przez politykę organizacji pozarządowych ma na celu rozbicie podstawowej komórki społecznej.

Jacek Horoszko